Witajcie w Anawadi, najbardziej rynsztokowej dzielnicy biedy Bombaju. Tutaj, na zachodnich obrzeżach finansowej stolicy Indii, obok nowoczesnego lotniska, żyje trzy tysiące osób, ściśniętych w trzystu trzydziestu pięciu chatach, lub na ich dachach. Od świata bogatych oddziela ich tylko mur, kłujący w oczy reklamą "zawsze pięknych włoskich kafli podłogowych".

Anawadi to całe życie Abdula, Aszy, Mandżu, Kalu i wielu innych bohaterów przejmującej książki Katherine Boo, którzy zgodzili się opowiedzieć jej o swojej codzienności, lękach, radościach i marzeniach. To świat małoletnich śmieciarzy, złodziei, ale i kobiet, które próbują wybić się na niezależność, albo po prostu starają się wiązać koniec z końcem. Nikt nigdy wcześniej nie oddał im głosu, nikt nie pokazał z bliska ich codziennych zmagań. Katherine Boo spędziła z nimi trzy lata.

Kiedy w połowie XIX wieku Wielka Brytania bierze na cel Indie, spodziewa się łatwego i szybkiego podboju. W końcu kraj, rozdrobniony i podzielony na wiele niezależnych, rywalizujących ze sobą królestw, nie może się równać z potężnym Imperium. Jednak gdy brytyjscy żołnierze przybywają do królestwa Dźhansi, spotykają się z zaskakującym oporem.
Zamiast spokojnie się poddać, rządząca Dźhansi królowa Lakszmi formuje dwie armie - jedną złożoną z mężczyzn i drugą złożoną z kobiet - i na ich czele rusza do boju, zdecydowana bronić swojego królestwa i ludu. Choć początkowo jej żołnierze wydają się nie mieć szans w starciu z lepiej uzbrojonymi i wyszkolonymi wojskami brytyjskimi, Lakszmi jest zdeterminowana, by walczyć do końca i chronić ukochany kraj.
Zbuntowana królowa, opowiadana z perspektywy Sity, najbliższej powiernicy i najbardziej zaufanej wojowniczki z kobiecej armii królowej Dźhansi, oświetla miejsce i czasy rzadko ukazywane w powieściach historycznych.