Drama rozwija się dzięki ludziom, którzy widzą w niej coś więcej niż "odgrywanie scenek". Każdy praktyk dramy ma swoje ulubione techniki, za pomocą których realizuje zamierzone cele. Techniki i strategie dramowe są otwarte na eksploracje, transformacje i kombinacje, są one istotą dramy "pociętej" i dwupłaszczyznowej, której fabuła jest wielokrotnie przerywana i poddawana rozmaitym zabiegom poznawczym. Jest pocięta na kawałki, a to, co dzieje się w przestrzeni między fragmentami dramowej fabuły jest ważniejsze od niej samej.