Z całej rodziny Natejków jedynie Agnieszka nigdy nie miała dość słuchania opowieści przybranej prababci Krysi. Fascynowały ją legendy o rodowych skarbach. Gdy po latach testamentowe rozporządzenia prababci wyznaczyły dziewczynę na kolejną Strażniczkę Pamięci, członkowie rodziny odetchnęli z ulgą. Zajęci zmaganiami z PRL-owską codziennością, nie mieli ochoty troszczyć się o posagowy kufer przywieziony tuż po wojnie z Laskowicowa. Nikogo zbytnio nie interesowały złożone w nim pamiątki. Jednak zdesperowana Agnieszka z ulgą zanurzyła się w przeszłości, by uciec od własnych problemów sercowych. Porządkując kufer, pojęła, że baśnie prababci Krysi były zaledwie wstępem do pełnej dramatów historii przodków. Historii, w której miłość i śmierć splatały się ze sobą niezmiennie od wieków. Czy Agnieszka odkryje wreszcie, co było prawdą, a co zmyśleniem? Jaką niespodziankę przygotowały duchy przodków dla swej dziedziczki? Co okaże się prawdziwym skarbem Zarzewskich i Laskowiców

Gdzieś tam wśród drzew jest mój dom, moje dzieciństwo, moje wspomnienia. A ja mam coraz mniej odwagi.

Piękna powieść o poszukiwaniu prawdy o sobie, mrocznych sekretach i przeszłości, która zawsze wpływa na teraźniejszość i nigdy nie pozwala o sobie zapomnieć.

Osierocona Julia Zarzewska niewiele pamięta ze swego dzieciństwa. W głębi duszy wciąż nie może się pogodzić z tym, że po ucieczce z rodowej posiadłości, ojciec porzucił ją, zostawiając pod opieką dalekiej krewnej - Barbary.
Gdy z powodu plotek o mrocznej przeszłości swojej rodziny dziewczyna traci posadę guwernantki, postanawia stawić wreszcie czoła dręczącym ją koszmarom i dowiedzieć się prawdy o rodzicach.
Niespodziewana oferta pracy w galicyjskim dworze wydaje się być darem losu. Jednak powrót w rodzinne strony niesie ze sobą niebezpieczeństwo, o którym Julia nie ma pojęcia.
Tajemnice pałacu po drugiej stronie rzeki mogą zagrozić nie tylko jej, lecz również przyjacielowi z dzieciństwa.